Historiek
Begin van de jaren 60 koesterde de kersverse liberale burgemeester van Linden, Roger Wierinckx, het voornemen om een jeugdvereniging voor jongens op te richten als reactie op een andere actieve Lindense jeugdvereniging voor meisjes, namelijk de Chiro Sint-Kwinten. Het werd zijn onmiddellijke medewerker, Frans Deroover die in 1962 de jeugdgroep voor jongens “De Leeuwkens Linden” oprichtte. Frans was reeds aangesloten bij een gelijkaardige vereniging in Tienen. De jeugdvereniging “De Leeuwkens Linden” was de derde afdeling van “De Knapzak” in Vlaanderen, naast de afdelingen Tienen en Antwerpen. De naam “Knapzak” zit tot op vandaag nog steeds in de naam van onze huidige VZW.
Stoere Beer (Frans Deroover) sloot in 1962 een mondeling akkoord af met de Burgemeester en de Pastoor, Paul Peeters waarbij de “Leeuwkens” een jeugdvereniging voor de jongens zou worden, terwijl de Chiro uitsluitend voor meisjes zou bestemd zijn (naar analogie met de 2 scholen). De eerste jaren waren de Leeuwkens gehuisvest in de Gemeentestraat onder het podium van de zaal Hand in Hand (wat later café/zaal Lindenbos zou worden). Het eerste zomerkamp ging door in 1963 in Bohan. Daarna gingen de Leeuwkens op kamp in Crupet en Vencimont.
Al snel verhuisden De Leeuwkens noodgedwongen naar de blokhut van de VZW “Solidariteit” in de Lindense bossen (in de Steenveldstraat). “Solidariteit” was een Leuvense VZW die zich uitsluitend bezig hield met de vakantieopvang van jongeren uit het Leuvense (zoals de grabbelpas vandaag). In het gebouw werd een bar ingericht die al snel druk bezocht werd door de ouders en sympathisanten. Het werd een voorname bron van inkomsten voor jeugdvereniging.
In 1966 gaf Frans Deroover de fakkel door aan Zwarte Panter (Jacques Beelen). Jacques kwam van de afdeling “De Leeuwkens Tienen”. Onder zijn bewind zullen de Leeuwkens snel evolueren. De vereniging telde ongeveer 40 leden.
Om te beginnen moesten de Leeuwkens opnieuw verhuizen naar een hoekhuis in de Gemeentestraat 21 (op de hoek met de Pastorijstraat, tegenover de pastorij). Daar werd het “Jeugdhuis De Knapzak” opgericht. Het jeugdhuis werd ingehuldigd op 15 januari 1966. Het jeugdhuis had een grote diversiteit aan activiteiten: zo was er de oprichting van een trommelkorps, vendelzwaaiers en een volksdansgroep. Er werden ook regelmatig dia- en filmavonden ingericht. Deze onverpoosde werking leidde uiteindelijk tot de erkenning door de bevoegde overheid, het ministerie van Nederlandse Cultuur (de fameuze “J”) en kreeg de vereniging voor het eerst toelagen van de Nationale Jeugddienst.
Verder omzeilde Jacques Beelen het vroegere mondelinge akkoord met de gemeentelijke en de geestelijke overheid, door de oprichting van een meisjesafdeling. Dit tot ongenoegen van de pastoor, maar ook van Frans Deroover die de gevleugelde woorden sprak “Jackie, gaat ge er een moederhuis van maken?” Pastoor Peeters liet het er ook niet bij en een derde jeugdvereniging werd in ‘t leven geroepen: de VVKS. Later zou deze samenvloeien met de Chiro en bekend worden onder de benaming “Scouts en Gidsen Vlaanderen Sint-Kwinten”.
Jacques Beelen zou de “Leeuwkens” in 1974 aansluiten bij de Federatie voor open Scoutisme (FOS) waar ze geregistreerd werden met ken-nummer 285. De toetreding tot een federatie was noodzakelijk geworden. Nu konden onze leiding opleidingen volgen en de leden waren nu beter verzekerd. Verder werden onze “kakihemden” gewisseld voor blauwe exemplaren, maar de (toen nog) blauw-witte dassen bleven.
Jacques Beelen ging 14 keer als eenheidsleider mee op kamp (wie gaat hem dat nadoen?). Zomerkampen aan de Semois, te Bièvre (1978) of op de groene flanken van het Luxemburgse Bech (1971) lieten onvergetelijke herinneringen na. Maar ook de kampen in Westouter (1966), Barvaux (1967 en 1969), Kaullile (1968), Maransart (1970), Basseilles (1972), Oppoeteren (1973), Neerpelt (1974), Chiny (1975), La Cuisine (1976 en 1977) staan in het collectieve geheugen gegrifd. De Leeuwkens gingen in 1977 op “Jamborora” naar Ierland. In 1971 werd Katrien Dewolf gevierd als 100ste lid met een heuse optocht door het dorp. Op het kamp van 1972 werd het 10 jarig bestaan gevierd. Het aantal schoot begin jaren ’70 echt de hoogte in. In september 1972 waren er al meer dan 150 leden aangesloten!
Na de sloping van het gebouw, palend aan het jeugdhuis, komt de stabiliteit van het lokaal van De Leeuwkens in het gedrang. De Leeuwkens verhuisden opnieuw naar de gebouwen van Solidariteit in Hoog-Linden. Niet veel later hield het Jeugdhuis “De Knapzak” op te bestaan.
Na een periode van 14 jaar wordt Jacques Beelen in 1980 opgevolgd door Dorstige Pinguin (Ferdy Debecker). De Leeuwkens verhuizen naar de Houwaartstraat 10 (de hoeve “Geeraerts” ) waar ze bijna 10 jaar zullen blijven. De zomerkampen met Ferdy vonden plaats in Rippig (1980) en Kauille (1981 en 1982). Begin jaren ’80 hadden de Leeuwkens het moeilijk wegens de grote concurrentie met de VVKSM. Daarenboven scheurde een deel van de leiding zich af, en richte ze de 264ste FOS de Vlievleger op in Kessel-Lo. Op zondag 9 mei 1982 vierden de Leeuwkens hun 20ste verjaardag met een openluchtoptreden van De Kreuners.
Naarstige Buffel (Maurice Goddevriendt) nam het roer over in 1983. Buffel trok met de Leeuwkens in die jaren op kamp naar Leopoldsburg (1983), Bièvre (1984), Grand Han (1985), Opoeteren (1986) en Kaullile (1987). Onder Maurice vierden de Leeuwkens hun zilveren Jubileum met een grote barbecue. Het ledenaantal ging weer de hoogte in.
In 1987 werd Speelse Dolfijn (Anne Debecker) de eerste vrouwelijke eenheidsleidster. In 1988 gingen de Leeuwkens op kamp in het ardense Basse-Bodeux en het jaar erop was Petit-Mormont aan de beurt. Na het kamp van Grote-Brogel in 1990 werden de Leeuwkens opnieuw verplicht om te verhuizen. De gehuurde hoeve in de Houwaartstraat werd verkocht. Toen Anne zwanger werd, was het tijd om haar blauw lintje door te geven.
Ditmaal namen De Leeuwkens intrek in de (te kleine) refter van de plaatselijke gemeenteschool en in oktober 1991 nam Schrandere Jakhals (Willy Nackaerts) de touwtjes in handen. Het waren moeilijke tijden voor De Leeuwkens. Dit was de verhuis teveel. Er moest een oplossing komen voor het “nomadenbestaan”. Desondanks alles beleefden de Leeuwkens schitterende kampen in Bornem (1991), Grote-Brogel (1992), Koersel (1993), Meeuwen-Gruitrode (1994), Zutendaal (1995) en Hechtel-Eksel (1996). Op zaterdag 4 april 1992 vierden de Leeuwkens hun 30 jarig bestaan met een jubileumbal in de parochiezaal van Linden . Er waren toen 127 leden aangesloten, waaronder een 19-koppige leiding. In 1993 werden de blauw-groene dassen geintroduceerd, omdat FOS blauw-witte dassen exclusief voor de zeescouts voorzag.
In 1994 werd een huurovereenkomst afgesloten voor 27 jaar tussen de Leeuwkens en de Graaf Willy de Beauffort voor de huur van een perceel gelegen in de Kerkdreef te Linden. Onder het elan van een vernieuwd eenheidscomité onder het voorzitterschap van Bever (Paul Swevers)werd een planning opgemaakt voor de realisatie van eigen lokalen. In november 1996 konden de Leeuwkens de hand leggen op lokalen van het Belgisch leger gelegen in Landen. Het gebouw werd volledig ontmanteld en verscheept naar Linden. Na het bekomen van de bouwtoelating wordt in de lente van 1997 de vloer gegoten waarop het gebouw moest komen. Onder de leiding van eenheidsleider Ijverige Stier (Marc Griep) samen met de leiding, ouders en sympathisanten werden gedurende 4-5 jaar de nieuwe lokalen opgebouwd. En het resultaat mocht gezien worden! Dit was de start van een gouden periode voor De Leeuwkens. Het ledenaantal schoot pijlsnel de hoogte in tot ongeveer 130 leden. Naast de bouw werd er uiteraard ook nog goed op kamp gegaan: Clerheid (1997), Stokrooie (1998) en Zutendaal (1999).
Eind 1999 nam Trouwe Fennek (Manuel Monoyer) de fakkel over. In deze periode werd het lokaal afgewerkt en namen de Leeuwkens meermaals deel aan internationale kampen en weekends zoals het Interkamp. De kampen vonden plaats in Mol (2000), Opoeteren (2001), Meeuwen-Gruitrode (2002), Zelem (2003) en Trois-Ponts(2004). Tijdens het weekend van 22 en 23 juni 2002 vierden De Leeuwkens Linden hun 40 jarig bestaan met een groot feest waar ze in Linden nog van spreken. Zo waren er optredens van Sam Gooris en oud-lid Sergio. Maar ook in 2002 kwam er een tweede afscheuring die leidde tot oprichting van de 345ste FOS De Toekan in Lovenjoel. Op 25 mei 2003 overleed de oprichter en voorzitter van de VZW Frans Deroover. De Leeuwkens waren in rouw.
In 2004 werd Moedige Moeflon (Katja Smets) eenheidsleidster. De Leeuwkens werden terug bekend binnen FOS en ook de zomerkampen in de Limburg (Stockrooie 2005, Zutendaal 2007 en Kaullile 2008) en de Antwerpse Kempen (Herselt 2006) waren geweldig. Bij de viering van 100 jaar scouting waren De Leeuwkens goed vertegenwoordigd in het Koning Boudewijnstation in Brussel.
Vanaf september 2008 werd Goedhartige Kodiak (Jeroen Verbinnen) eenheidsleider. Samen met de rest van de leiding zorgde hij er voor dat De Leeuwkens iedere zaterdag een spetterende scoutsactiviteit beleven. In Januari 2009 werd het terrein in de Kerkdreef gekocht van Willy de Beauffort. Nu waren de Leeuwkens definitief gesetteld. Het eerste kamp met Kodiak als EL vond plaats in Tenneville (2009), het tweede was is Hamont-Achel (2010).
Na het kamp van 2010 werd de eenheid overgedragen in handen van Fanatieke Arakanga (Tom Beullens). In 2011 ging hij met 125 Leeuwkens op kamp in Sainte-Ode. Als 11de eenheidsleider leidt hij momenteel alles in goede banen samen met de leidersploeg zodat scouting blijft leven in Linden! Op 12 mei 2012 vieren de Leeuwkens Linden hun 50 jaar bestaan.
Een vereniging met zo een verleden heeft nog een grote toekomst voor zich!